Ik heb hem gerustgesteld, onder de achterblijvers bevinden zich ook de paprika, de klimcourgette, de kleine peper, de Japanse pompoen en natuurlijk een hele familie tomaten in alle varianten. De meeste staan op dit moment nog op mijn vensterbank, maar zullen binnenkort hun residentie nemen in de grondbakken met klimrekken.
Toch is het anders zonder al die jonkies. Ik ben zelf vader van 3 kinderen waarvan de jongste vandaag voor het eerst naar voetbal ging en de oudste net een huis heeft gekocht. De middelste is inmiddels ook al aardig met zijn vleugels aan het klapperen om later uit te gaan vliegen. Als ouder ben je op een of andere manier toch bang om alleen achter te blijven, om niets meer te hebben om voor te zorgen of niemand te hebben die voor jou zorgt...
Gisteren begon Jelle over die oom van een vriend van een zus van een kunstenaar die in een woonwagentje op het land van zijn dochter woonde. Die man waar ik in mijn vorige blog over vertelde. Jelle had er over nagedacht en zei ' Pappa, als jij straks oud bent, mag je ook bij mij in de tuin wonen, hoor!'.
Nadat mijn hart een tijdje later weer tot bedaren was gekomen van alle ontroering ben ik stiekem even naar de plofcactus gelopen om dit goede nieuws met hem te delen en te beloven dat hij zeker met me mee mag. Uit zijn reactie bleek dat zwijgen nog altijd toestemming is...
Gelukkig heb ik een oplossing voor mijn verlatingsangst gevonden! Toen ik vanavond voor het eerst mijn eigen gekweekte groentespruiten van mungbonen (taugé) en Black Eye Peas (ze smaken net zo lekker als dat ze klinken!) verwerkt had in een maaltijd die me wonderbaarlijk goed smaakte, besloot ik dat nooit meer zonder jongelingen kwam te zitten. Het kweken van jonge groentespruiten gaat namelijk een vaste bezigheid worden in mijn kas.
Methode (in ontwikkeling)
Naar aanleiding van een blogberichtje op de Makkelijke Moestuin ben ik aan de slag gegaan met het kiemen van groentenzaden op vermiculiet. Wat heb ik gedaan?
- Bij de toko Weuro in Nijmegen een zak Mungbonen en een zak Black Eye Peas gekocht (ieder een pond, rond de € 1,75)
- Van elke soort bonen een flinke handvol voorgeweekt in warm water en 24 uur laten staan (afgedekt)
- In twee vleesbelegbakjes een laagje vochtige vermiculiet gedaan met daarover heen één laagje toilet
- Allebei de soorten bonen ieder in een bakje verspreid.
- Deksel erop en weggezet op een donkere plek in de kast
- Vervolgens ben ik de bonen 4 dagen vergeten totdat ik wat nodig had uit de kast
- De bonen uit het papier geplukt, ging niet zo goed en al het papier en vermiculiet kwam mee...
- Vervolgens alles in een vergiet gedonderd en afgespoeld boven een bak. Het toiletpapier loste op, de vermiculiet spoelde zonder probleem in de bak en wat overbleef was lekkere, frisse en schone kiemgroente!
Recept
Alle bonen waren goed gekiemd, roken fris en smaakte verrassend knapperig en sappig. Ik vond de
Black Eye Peas lekkerder dan de taugé, een wat meer nootachtige smaak. Ik heb vervolgens een rood uitje en een knoflookje gesnipperd, deze met wat tofu langzaam laten smoren in wat olijfolie totdat de ui lekker zoet werd, de kiemgroente erbij gedaan en even op heet vuur 4 minuten gewokt, peper, gemalen zeezout, geelwortel, komijn, kerrie, koriander, wat zoete ketjap en oestersaus erbij en smullen maar. Een heerlijke maaltijd die je langzaam moest eten omdat de kiemgroenten lekker knapperig waren, een beetje met de bite van hele jonge verse cashewnoten...
Ik ga nog op zoek naar een manier om geen papier te hoeven gebruiken. Dat spoelen met vermiculiet en papier vind ik toch een beetje een zootje. Ik denk dat ik het ga proberen met wat kaasdoek. Dat zou moeten werken. Ik houd jullie op de hoogte!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten