donderdag 4 april 2013

Heiligschennis

Het is me een stelletje ongure types, die ijsheiligen. Ze terroriseren met zijn vijven de volledige tuinbouwsector in het voorjaar, drijven ieder tuincentrum tot wanhoop en bezorgen menig groenevingertype hoofdzorgen, depressies en een teveel aan afgeharde planten die eigenlijk allang de grond in moesten.

Mamertus, St. Pankratius, St. Servatius, St. Bonifacius en St. Sofia, zo heet het zooitje. Één overenthousiaste brandweervrijwilliger, één afvallige paus en 3 zelfbenoemde martelaars die samen bepalen wanneer het veilig is om eindelijk te kunnen gaan moestuinen. Een volkswijsheid gebaseerd op angst, betweterigheid en valse aannames. Want niemand weet op dit moment meer wat wijsheid en waarheid is. 'Volgende week wordt het beter!' horen we al wekenlang en nu het er op lijkt dat deze vastgevroren ijsschijnheiligen onder één hoedje spelen met koning Winter vertrouw ik geen enkel weerbericht meer!

Bidden doe ik nooit, maar ik ben toch van plan om op zéér korte termijn eens een goed gesprek te hebben met St. Mamertus. Deze heilige van het vuur en de warmbloedigste van het stel moet toch minimaal met een beetje moeite een paar graden meer kunnen afdwingen? Nee heren, dit jaar hebben jullie je moment verspeelt! Geen dankbeden op 10 en 15 mei, geen lofwoordjes of schalkse knipoogjes naar boven: jullie hebben al ruimschoots rente kunnen trekken van al die extra winterdagen! Pak jullie boeltje, wegwezen hier en aangezien de klimaatopwarming ook de ruimte moet krijgen om zich te kunnen bewijzen hoeven jullie volgend jaar ook niet terug te komen. Ga maar ijskappen redden op Antarctica, jullie hebben het koninkrijk al genoeg gekost, en ik wens mijn koningsdag dit jaar niet te vieren met een bevroren oranjebitter in mijn hand...

Ik ga ervoor! Volgende week vrijdag is het bij mij plantjesdag. Of ze er klaar voor zijn of niet, al mijn kasbewoners worden vanaf vandaag afgehard en gaan volgende week de grond in. Wellicht sneuvelen er een aantal, maar soms moet je gewoon doorzetten en afdwingen. En mocht naast mijn zaaigoed alsnog een van de heiligen zijn kop boven de grond uit willen steken, dan heb ik het al op een akkoordje gegooid met St. Mamertus: die mag van mij dit jaar een keer extra te keer gaan rond de kerst. Zodat het dan in ieder geval weer kouder is dan met Pasen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten