Soephoofd

48 jaar geleden, op een zondagmiddag, tijdens het communiefeestje van mijn zus, een dag voor haar verjaardag, tussen de soep en de aardappels, ben ik geboren. Terwijl de huiskamer vol met visite zat, stopte mijn moeder zuchtend met het roeren van de soep en ging maar net op tijd naar boven om mij even op de wereld te zetten. Het eerste wat ik in mijn leven rook was soep. Sinds die dag zijn er twee dingen die mijn moeder me bij mijn geboorte meegegeven heeft: te lang doorgaan en mijn voorliefde voor soep. 

Ik denk dat bijna iedere gebeurtenis uit mijn jonge jaren vergezeld gaat met soep. Verjaardag? Tomatensoep met ballen. Ziek? Kippenbouillon. Onverwachts visite? Groentesoep. Eerste kerstdag? Ossenstaartsoep. Sneeuw? Erwtensoep. Naar oma? Omasoep...

Soep is troostend. Soep is verwarmend en helend en verbindend. Soep is één van de meest liefdevolle vormen van voedsel die er bestaat. Bij grotere aantallen bezoek in ons huis zoals bij feestjes, Sinterklaas, verjaardagen of gewoon gezellige avonden met vrienden die blijven hangen maak ik altijd een pan soep. Eind van de week is er soep van restjes. de avond voor ik ging trouwen was er soep. Toen Jelle geboren werd was er soep. Toen mijn moeder overleed was er soep. Toen mijn vader overleed was er soep...

Soep is van alle tijden. Vanaf het moment dat de mens vuur kon maken was er soep. Vanaf dat er iets was om in te koken gooide mensen alles wat maar eetbaar was in kokend water. Botten, graten, resten vlees, groenten, kruiden, bessen etc. Dit werd uren tot dagen lang gekookt totdat er een eiwit vrijkwam dat ook zonder zout of specerijen voor een prettige smaak zorgde. Bovendien worden aan botten en graten die volledig zachtgekookt zijn een helende en antibacteriële werking toegekend. Over de hele wereld bestaan tradities waarbij een "oersoep" jarenlang op het vuur gehouden wordt terwijl er dagelijks nieuwe ingrediënten en water bijgedaan worden. Sommige soepen zijn generaties lang meegegaan op deze manier...

Toen mijn zus terugkwam van haar communie, moest ze even naar boven komen omdat mijn moeder, die niet mee was gegaan omdat ze "moe" was, een kadootje voor haar had. Dat was ik dus. Eigenlijk wilde ze een zusje, maar nu, na 48 jaar, weet ze niet beter meer. Vandaag, na een rit van anderhalf uur met Jelle achterop de scooter over oneindige dijken langs de Maas , ben ik weer eens op haar verjaardag. Als ik binnenkom ruik ik het al. Tomaten groenten soep. 'T is alsof ik weer even thuis kom...