Weemoed

Het was een dag waar ik lang naar had uitgekeken: vandaag was eindelijk de jaarlijkse Lentemarkt in Lent weer. Een samenkomen van zowel anonieme als ook hoog aangeprezen hobbiekwekers die hun liefdevol gekweekt zaaigoed aan de wereld tonen en hun teveel aan gekweekte plantjes voor een prikkie proberen te slijten.

Nog meer dan vorig jaar had ik uitgekeken naar deze markt: welke vergeten groente zou ik nog vinden? Welke gouden tip die mijn groene vingers nog groener kon maken zou ik vandaag opdoen? Met diezelfde opwinding waarmee ik vorig jaar de markt opliep stapte ik vandaag uit de auto om dit moment te herbeleven. Maar dit gebeurde niet...

Vorig jaar, nog verstoken van enige kennis, leek iedere tomatenplant die in zag een godswonder. Nu hadden ze geen geheimen meer voor me... Vorig jaar leek iedere boon een toverboon en ieder worteltje een persoonlijke overwinning, nú is de dagelijkse bak gemengde salade uit eigen tuin na een week al gewoon.

Mijn overenthousiasme, mijn hebberigheid en nieuwsgierigheid hadden mijn kans op verwondering ontnomen...volledig gedesillusioneerd liep ik van kraam naar kraam terwijl ik mezelf hoorde denken; 'heb ik, heb ik, wil ik niet, heb ik, de mijne zien er beter uit'. Na twee rondjes rond de markt kocht ik lusteloos een witte en een paarse mini aubergine (met de grappige namen Hansel en Gretel) en vertrok ik naar huis, een illusie armer...

Toch was ik op de markt een kennis tegengekomen die me met een opmerking had beroerd. Hij vond namelijk dat de hele markt een verkeerde insteek had en veel beter een ruilbeurs had kunnen zijn. Ik gaf hem gelijk en vond dat, in tijden dat het mogelijk gaat worden om hobbietuinders te verbieden eigen, gedeeld en biologisch zaad te gebruiken, nú juist het moment is om kennis en zaaigoed met elkaar te delen zonder dat er geld aan te pas zou komen. Want dat was nu net waar het probleem om was ontstaan...

Vanavond ben ik, gewapend met een moeizaam opgekweekte klimcourgette bij hem op bezoek gegaan. Om te ruilen. En de bezieling die ik zo had gemist op de Lentemarkt overspoelde me toen ik zijn achtertuin betrad. In honderden verschillende potten, pannetjes, bakjes en bekertjes met gewone grond had deze vegetarische Noach de meest bijzondere plantjes verzameld. Hij liet mij plantjes proeven en ruiken die met hun smaken en geuren allerlei herinneringen naar boven brachten. Als klap op de vuurpijl liet hij mij zijn illegale volkstuintje aan de slootkant achter zijn huis zien. De grondig door slakken aangevreten groenten en kruiden zagen er weliswaar bij lange na niet zo mooi en smakelijk uit als in mijn bakken, maar ieder zaadje waar ze uit voortkwamen was met liefde geruild, gekregen of gevonden en volledig in vrijheid en zonder kosten opgegroeid...nu wist ik weer waar het om ging...

Vanaf nu ga ik delen, ruilen, geven en samen proeven! In de aanbieding: vlees, tros, soep, kers, Roma en snoep tomaten in diverse kleuren en grootte, een zonnebloem, klimcourgette, artisjokken en jonge aspergeklauwen. Ik zoek: citroenblad, afrikaantjes en een geldboom. Iemand?