Pluk de dag...

'Waarom doe je zoveel moeite voor de groentetuin van je?' vragen mensen mij wel eens. Alhoewel het waar is dat ik na al die tijd nog steeds de groenten uit de grond kijk en het soms jammer vindt dat er met het systeem van de makkelijke moestuin relatief weinig werk aan mijn tuintje is, zit het plezier van eigen groenten niet slechts in het lekker buiten bezig zijn. En ook niet in de kostenbesparing. Of het gezond eten. Nee, vreemd genoeg bleek vanavond weer dat de rijkdom van mijn eigen voortuin hem heel ergens anders in zit...

Vandaag had Jelle onverwachts een vriendje en vriendinnetje te spelen. Ik wist dit niet aangezien ik de hele middag op pad was om mijn zus te helpen met een verhuizing. Speciaal voor haar had ik een zak salade geplukt waar ze een paar dagen mee vooruit kan. Toen ik terug kwam bleek het huis veranderd te zijn in een groot avonturenland. Niets stond meer op zijn plek, maar de kinderen hadden de grootste lol. Wat bleek was dat de ouders van beide kinderen uitgenodigd waren om te blijven eten. Wat precies was nog niet duidelijk want wat we in huis hadden was een stukje riblap, een paar uien nog wat humus van vorige week uit de vriezer. En natuurlijk een voortuin vol met onvolgroeide groenten.

Wat onvolgroeide groenten betreft: Vooral de kolen laten erg lang op zich wachten en dat terwijl ze enorme bladeren produceren die de andere groenten het licht in de ogen niet gunnen. Dus ik dacht: blad is blad en onverschrokken heb ik bij de ene na de andere kool de te grote bladeren weggeplukt. Behalve die van de bloemkool, want die bladeren staan bekend om het uitlokken van Jules de la Trompet, een tijdelijke maar ongecontroleerde, luidruchtige en onwelriekende aandoening aan de  sluitspier...

Ik heb al het blad ontdaan van onvolkomenheden, gewassen en door de keukenmachine gegooid, en hier een heerlijke Caldo Verde (een Portugese soep van groene kool) van gemaakt met draadjesvlees. Daarnaast heb ik een enorme bak met verschillende slasoorten, Rucola, radijsjes, uien-en knoflookpijpjes, verschillende kruiden en aardbeien uit de kas verzameld en hier een heerlijke dressing van olijfolie, honing, mosterd, verse kruiden, basilicum en een door Ieke zelfgemaakte azijn met knoflook, rozemarijn en mosterd doorheen gemengd en hier nog witte kaas overheen gekruimeld. 

Tot slot hebben we snel een vers 9 granen brood met extra zonnebloem en meloenpitten gebakken en toen het bezoek kwam, de open haard achter in de tuin was aangestoken en we gezamenlijk ons godenmaal aten was ik de koning te rijk. Dit is waar het om gaat. Samen genieten van wat je zelf  voor 100% produceert...mooier dan dat kun je toch niet geven?

Nu iedereen weg is, de kinderen in bed liggen en ik nog even met een wijntje nageniet bij het naspeurende vuurtje in mijn open haard, besef ik weer hoe rijk je iedere dag kunt zijn met hele kleine dingen. Klein geluk dat je zo groot kunt maken als je zelf wilt. Mooi toch?

Ik krijg ineens een heftige aanval van Jules de la Trompet! Volgende keer toch maar even beter die naambordjes lezen. Al die kolen lijken ook op elkaar....