Net toen ik me had neergelegd bij het waardeloze begin van deze lente, werd ik uitgedaagd toen ik bij de Welkoop tomatenstokken ging halen en even bij de buitenafdeling ging kijken. Daar stond een aangeslagen medewerker weinig enthousiast te schuifelen met een aantal rolrekken, vol jonge groenteplantjes. De displaybakken die voor deze plantjes bedoeld waren puilde al uit van de jonge sla, andijvie, prei en koolplantjes. Ik keek hem vragend aan. 'We hebben iets te enthousiast ingeslagen, met dit weer kun je er niets mee.." Vertelde de jongen verontschuldigend. " kan ik ze wel in een licht verwarmde kas bewaren tot de vorst verdwijnt?" vroeg ik hoopvol, met daarnaast toch een gevoel van verraad naar mijn eigen gekweekte bikkels in mijn kas toe. "Jazeker" veerde hij op "Je boft, je mag er zoveel mogelijk meenemen voor maar dertig cent per tray!
Ik heb de heldergroen, sappige infiltrantjes thuis maar snel in potjes met grond gestopt en ze verdeeld onder mijn eigen zaaisels. Nu maar hopen dat ze aan elkaar kunnen wennen en dat er vannacht niet gepest wordt.
Toen ik vanmorgen, na een ijzige en winderige nacht, een kijkje in mijn kas ging nemen, zag ik dat mijn nieuwe logeetjes het zwaar hadden gehad. Mijn eigen kleine zaailingen leken daarentegen wel wat rechter op te staan, alsof ze smalend wilde zeggen: "Koud hè!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten