Één ei is geen ei...

Vandaag was ik blij verrast door het hoge aantal pageviews van deze blog. Wat bleek; de makkelijke moestuin had een link geplaatst op hun eigen Facebook pagina. Bedankt nog! Één van de reacties daar ging over de angst voor wat honden en katten in je tuin kunnen achterlaten en de andere over het feit dat een voortuin waarschijnlijk leeggeroofd is voordat je er zelf van kunt genieten...

Tegen de honden en de katten helpen saté prikkers of oud plastic bestek meestal prima, tegen dieven...ach, als iemand uit het dorp echt de moeite wil doen om mijn bloemkool te pikken waar ik drie maanden liefdevol tijd en water in heb gestoken...dan zal hij hem A: echt nodig hebben of B: niet kunnen weerstaan omdat ie er zo lekker uitziet. In het eerste geval dus prima en in het tweede geval een regelrecht compliment. Wel jammer van die lekkere bloemkool.
De buurvrouw grapte nog dat al die plastic vorken en messen juist bedoelt waren om het alle voorbijgangers juist makkelijker te maken. Ze hoeven alleen nog maar hun eigen dressing mee te nemen...

Natuurlijk heb ik eerst nagedacht over een moestuin aan de openbare weg. Naast de vele reacties en opmerkingen zal er vast ook wel eens iemand een aardbeitje meepikken of wellicht wat anders lekkers meenemen. Prima. Waarschijnlijk houd ik zoveel over dat er uiteindelijk een stoeltje komt te staan met gratis mee te nemen groenten. Wat ik wel erg zou vinden als iemand met zijn dronken poten 's nachts door mijn tuin zou gaan baggeren. Maar waarom zou iemand dat doen?

Geen angst dus. Ik ga uit van louter plezier en hoop dat iedereen die langs mijn tuintje loopt daar iets van oppikt. Kunnen ze dat thuis weer uitdelen. Samen met die paar aardbeien die ik voor de zekerheid zo dicht mogelijk langs de stoep heb geplaatst...;)

P.s. Vannacht nog paaseitjes geplant in mijn voortuin. Eens zien of ze er morgen nog staan...