maandag 25 maart 2013

Besmettelijk

Mijn zoontje van 5 krijgt natuurlijk een hoop mee van zijn overenthousiaste vader, die onvermoeibaar op ieder vrij moment van de dag in de weer is met bakjes, zaadjes, zaaigrond en plantenspuit. Tot nu toe keek hij wel eens mee en stelde een enkele vraag, maar aangezien mijn inzet uiteindelijk nog geen enkele aardbei, besje of zelfs maar een wortel voor hem heeft opgeleverd, houd hij de vorderingen voorlopig met gepaste afstand bij.

Tot vanmorgen. Er was één bakje voor het raam dat er al heel lang stond en maar geen leven toonde: de roze tuinboon. In de fantasie van Jelle had deze mysterieuze plant inmiddels al een bijzonder hoog roze olifant gehalte gekregen en hoewel de rest van de braaf opkomende plantjes hem niet zo interesseerde, bleek de roze tuinboon toch een aandachttrekker. Vanmorgen dus, rond 6 uur, maakte Jelle mij voorzichtig wakker en met een heerlijke mengeling van medeplichtigheid,mysterie en avonturisme in zijn stem fluisterde hij "Pap, de bonen komen op...kom snel!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten