zondag 25 augustus 2013

Schizofrene Voortuin

Gisteren mailde mijn broer mij over een nieuw project dat hij met zijn vrouw wil opstarten: De Schizofrene Voortuin. Ze hebben een stukje grond aan de zijkant van het huis waar ze al sinds jaar en dag in het voorjaar wat zaden dumpen en aan hun lot overlaten. De ene keer is de opbrengst beter, de andere keer minder, maar toch lukt het ze al bij al ieder jaar met minimale inzet een redelijke opbrengst te realiseren.

Toch was mijn schoonzus gecharmeerd door het concept van de Makkelijke Moestuin en overwoog volgend jaar een eigen MM op te starten. 'Maar waarom?' vroeg mijn broer zich af, ' Onze tuin doet het toch al goed?'. 'Dat is zo, maar misschien doet de MM het nòg beter!'.
Vandaar de Schizofrene Voortuin. De ene helft van hun stukje grond wordt Makkelijke Moestuin, de andere blijft zoals het is...

Ik vindt het wel grappig hoe hoe het soms bij mensen werkt. De ene gaat vol voor verandering (Ik, zei de gek), een ander kijkt liever eerst de kat uit de boom...

Wat mijn broer en ega nog niet beseffen is dat ze eigenlijk al een Makkelijke Moestuin hebben... Oké, er zit geen bak omheen, ze gebruiken geen raster en ze maken geen gebruik van een speciale mix, maar de instelling om er zo weinig mogelijk aandacht aan te besteden, het feit dat ze alle soorten groenten door elkaar zaaien en ook nog van ieder maar een paar, is al de helft van het werk. Bovendien hebben ze het voordeel van een goede luchtige grond die ze uit hun eigen compostbak bemesten. Al is het een soort uitstel van executie, alleen al omdat ze er met plezier en een goede portie nuchterheid en humor mee aan de slag gaan, toch is het experiment nu al geslaagd! 

Het gaat er namelijk helemaal niet om hoe je je MM samenstelt. Natuurlijk kun je door gebruik te maken van een beproefde werkwijze en ingrediënten het optimale uit je tuintje halen, maar uiteindelijk gaat het om het plezier en de haalbaarheid dat je er naast je bestaande drukke leven uit kunt halen. Zelf ben ik in het eerste jaar dat ik met mijn MM begon volledig doorgeslagen, maar dat komt omdat ik nu eenmaal zo in elkaar steek. Ik vind het iedere keer weer verwonderlijk hoe mensen in mijn omgeving die door mijn enthousiasme aangestoken worden hun eigen vertaling weten te maken van hoe ze met hun eigen tuintje aan de slag willen en wat het ze moet opleveren.

Vorige week ging het gesprek tijdens de pauze van mijn werk voor de zoveelste keer over mijn moestuintje. We zaten achter op de patio van ons kantoor waar net de huurbaas voor de zoveelste keer onze vers aangelegde kantoortuin onkruidvrij had proberen te maken. Wat een prachtige tuin kan zijn, is op dit moment nog steeds niets meer dan een braakliggend stukje grond waar het onkruid welig tiert, de kantoorhonden hun botten begraven, hun plasjes doen en waar de Hedra overal klimt behalve in het degelijke rek aangelegde dat er voor is bestemd...  Al eerder was er geopperd, mede door mijn enthousiasme, samen een kantoor-MM te beginnen. De 3 ondernemers in het pand zijn tenslotte toch meer op hun werk dan thuis, dus waarom geen eigen groentevoorziening waar ze dagelijks hun dagelijkse portie verse groenten en kruiden uit kunnen plukken? 

Ik had al snel door dat het werkelijke initiatief uit hunzelf moet komen, omdat een kantoor MM niet moet betekenen dat ík het ga zijn die uiteindelijk de bakken aanlegt, met de grond gaat sjouwen en hun tuintje ga onderhouden, hoe weinig werk het ook is. 

Toch jeuken mijn vingers om met dit idee aan de slag te gaan! Je groententuin op kantoor: twee vliegen in één klap! Een paar bakken op maat, wat houtschors er tussen tegen het onkruid en voor het oog, met verse salade en kruiden voor de middag en elke dag wat groenten mee naar huis. In plaats van saaie Hedra wat peultjes in het rek en verse aardbeien en ander fruit als 4 uurtje...

Het is niet dat ik iedereen aan de MM wil hebben. Wat ik wel wil is het plezier dat ik zelf beleef aan mijn eigen tuintje delen met de mensen die ik dagelijks om me heen heb. Je moet je werk in deze pittige tijden tenslotte toch op één of andere manier zo leuk mogelijk maken...

Morgenvroeg toch maar weer wat verse salade en aardbeien plukken om tijdens de lunch mee te pronken tegenover de saaie boterhammen die iedere dag weer op tafel komen... 
Ben benieuwd of ze happen...






Geen opmerkingen:

Een reactie posten