donderdag 6 maart 2014

Superkool

Wat goed is moet van ver komen. Wat langgeleden al gold voor specerijen, zijden en Chinese zegswijze, gold later voor oosterse geneeskunde, Amerikaanse frisdrank, Spaanse ham en dan nu ook voor megagezonde superfoods uit alle onbereikbare uithoeken van de wereld...

Het is ongelofelijk hoe de angst voor dood en ziekte steeds weer een nieuwe gedaante aanneemt in de vorm van incabessen, goibessen, chiazaden, wonderwieren en oergranen. Wat goed is moet van ver komen. Maar geldt dat dan ook voor alle dagelijkse groenten op ons bord? Misschien wist u het niet, maar bij de meeste mensen komen de boontjes op hun bord uit Senegal, de tuinbonen uit Marokko, de wortels uit Spanje en de druiven uit India. Als je daarna nagaat welke reis en extra behandelingen al deze groenten hebben moeten ondergaan om uiteindelijk zo gezond mogelijk ogend op ons bord te liggen, zou je je af kunnen vragen wat je eigenlijk echt eet...

Een boontje dat 's ochtends geplukt is en 's avonds bereid is levend voedsel. Een paar dagen later is het nog steeds een groen boontje, maar een stuk dooier... Komt het uit de diepvries, dan is het eerst licht geblancheerd geweest en daardoor al dood voor het ingevroren werdt. En komt het uit een pot,  dan is het heel lang verhit en in de combinatie met toevoeging van suikers eigenlijk gereduceerd tot water, suiker en vezels. Zonde van je geld.

Superfood pretendeert zó gezond te zijn dat je eigenlijk niets anders meer nodig zou hebben. Bullshit.  Het is een bewezen feit dat een gevarieerd dieet met voldoende afwisseling het beste dieet is dat er bestaat. superfood is vooral gezond voor de portemonnee van diegene die een er een ander iedere keer weer in laat tuinen...

Het echte superdieet bestaat uit verse, gevarieerde en eigen bereide ingrediënten, het liefst zo dicht mogelijk bij huis gekweekt. Is sowieso beter voor het milieu...

Al bij al blijken die winterharde boerenkoolbikkels in je eigen tuintje, of de zelfgekweekte boerensla van een goede kennis het beste superfood te zijn dat er bestaat. Als je daar van eet, doe je je lichaam echt een plezier. Tenminste, als je dit met mate doet. Maar dat geld voor alles, met mate...

Voor mijn raam staan inmiddels een groeiend aantal voorkweekbakjes verlangend naar buiten te kijken naar mijn nu nog maagdelijke voortuintje. Ik voel me de koning te rijk, wetende dat ik over een kleine maand beschik over een een groeiende voorraad superkool, supersla, super worteltjes en superradijsjes. Mijn eigen supermarkt, zo voor de deur. Het leven is mooi...

         


Geen opmerkingen:

Een reactie posten