maandag 21 april 2014

Droogkloten

De ontelbare wilde ideeën die dagelijks ongevraagd door mijn hoofd spoken, gedragen zich enigzins als spermacellen. Van mijn eurekamomenten die de weg naar het levenslicht proberen te bereiken, zijn er tegenwoordig nog maar enkele die daadwerkelijk een kans krijgen zich in de echte wereld te bewijzen. 

Voorheen waren dat er veel meer, maar hoewel mijn enthousiasme onveranderd blijft, heb ik naarmate mijn levenservaring toeneemt besloten om minder prematuur geboren ideeën een vroege dood te laten sterven. Beschermd door de onbesuisde levenskracht binnen mijn eigen fantasiewereld blijken ze een veel mooier leven beschoren dan wanneer ze onvoorbereid en ongewild naar adem snakkend proberen te overleven in een wereld waar niemand op ze zit te wachten en ik zelf niet eens tijd heb ze te verzorgen zolang ze niet op beide benen kunnen staan...

Het is dus heel wat dat mijn eetbare voortuin inmiddels zijn tweede seizoen ingaat. Een wild idee, verwekt uit inspiratie vanuit de Makkelijke Moestuin en mijn behoefte om eigen voedsel te verbouwen, is inmiddels een tweejarige groene peuter die blaakt van gezondheid en nu al, zo vroeg in de lente, genoeg groen oplevert voor een gevarieerde dagelijkse salade. Naast alle sla, raapstelen, spinazie, radijzen, worteltjes en kruiden beginnen nu ook de bietjes al te buiken, de peulen te bloemen, de radijsjes te blozen en beloven de aarbeien een waar paradijs te worden voor zowel Jelle als ook de plaatselijke buurtspreeuwen. De experimentele rammenassen beginnen al naar de bodem van hun colafles te groeien en zelfs de ietwat overenthousiast geplukte rucola groeit binnen een paar dagen zonder boe of bah weer aan tot een volwaardig plantje. Deze turbo-lente is ongeëvenaard en zorgt ervoor dat ik nu, eind april, al dat groenvoer niet weggegeten krijg met mijn gezin...

Letterlijk gevoed door zoveel moois uit mijn eigen tuin ontstond vorig jaar een ander plan dat het overleefde. Een Makkelijke Moestuin op de school van mijn zoon Jelle. Door mijn enthousiasme en een tas oogst uit mijn eigen tuin raakte de school overtuigd, raakte ikzelf een tijdlang nauw betrokken bij de Makkelijke Moestuin en zie: een half jaar later bevindt ik me op een prachtige donderdagmiddag op het terras waar ik samen met de bovenbouw van unit Groen (lees klas) de eerste 10 verrijdbare moestuinbakken in elkaar sleutel. Helemaal gelukkig door het enthousiasme en die betrokkenheid van de kinderen, besefte ik wat een goed wild idee tot gevolg kan hebben...

De komende weken ben ik op mijn vrije vrijdagochtend nog even bij de nieuwe tuin aanwezig als vraagbaak voor leerlingen, docenten en ouders, maar binnen no time beheersen de kinderen zelf de kneepjes van het vak en zullen hun leven lang niet meer vergeten hoe een plantje groeit en waar de groenten op hun bord vandaan komt. Dit wilde idee is uitgevoerd en kan in de kast. Tijd voor wat nieuws! Gelukkig zit ik nooit lang zonder project. Een maand of twee terug kocht ik naar aanleiding van een eerder, experimenteel eigen bouwsel een voedseldroger via Ebay. Je zult denken: wat moet je daarmee? Heel wat, kan ik je vertellen. Maar niet nu. Op dit moment wil ik nog even nagenieten van mijn laatste geslaagde project. De wereld is mooi...







Geen opmerkingen:

Een reactie posten